Van amateur tot prof
Als je het op metaniveau bekijkt, maakt Vermeer met zijn aanpak de
sporter eigenlijk van amateur tot prof. “Ja, zo zou je het kunnen omschrijven.
Ik ben bezig om rituelen met ze te ontwikkelen op mentaal, fysiek, emotioneel én
slaapgebied, met als doel dat de sporter uiteindelijk zijn of haar hoogst
mogelijke leersnelheid haalt. De trainingen die je over het algemeen ziet, zijn
heel veel symptoombestrijding.”
“Slaap vind ik een van de belangrijkste rituelen omdat het ongelooflijk
veel effect heeft op het leervermogen van de sporter, dat tenslotte maar beperkt
is tot ongeveer het dertigste levensjaar”, vervolgt Vermeer, terwijl zijn
enthousiasme er vanaf spat als hij verder de diepte induikt.
“Dus elke keer dat je onvoldoende slaapkwaliteit genereert, gaat
dat op lange termijn af van je maximale potentieel. Slaap is een van de dingen
die je vrij makkelijk en snel kunt aanpassen zodat je al gauw een betere
performance en ook een duurzamere performance kunt bereiken. Bij een goede
slaap zie je dat de sporters fysiek en mentaal niet zo snel opgebrand raken. Uiteindelijk
gaat het altijd om presteren.”
“Mijn visie op optimaal presteren is dat als je iets doet, je het
procesgericht doet en met honderd procent aandacht. Maar de tijd die je honderd
procent kunt focussen, is gelimiteerd want op een gegeven moment kun je het niet
meer genoeg opbrengen. Met slaap kun je zorgen dat die periode langer wordt. Waar
het om gaat is dat je gedurende de trainingsmomenten, de ‘honderd procent
aandachtmomenten’ stapelt, en dat dat een soort automatisme wordt. Als je door
te weinig energie niet honderd procent aandacht kunt genereren, moet je de
training stoppen en wachten tot je weer voldoende bent hersteld om daarna wél
weer honderd procent focus te hebben voor de belangrijkste zaken. Zo ga je
vooruit.”
