Bij jouw sporters heb je misschien ook zo’n coronadip in motivatie gezien in het afgelopen jaar. Vrijwel elke sport had te maken met aanpassingen en beperkingen. Het goede nieuws: we zijn op weg naar ‘een nieuw normaal’, waarin het virus niet meer centraal staat. Maar elke nieuwe fase vergt aanpassing en er zijn altijd hobbels te nemen op weg naar verandering. Hoe begeleid jij de sporters op die hobbelige weg? Hoe coach je ze succesvol deze nieuwe fase in?

Uitdaging 1: Onrust

De wereld wordt weer groter, en daarmee de mogelijkheden om als vanouds te trainen en deel te nemen aan wedstrijden. Yes! Toch merk je aarzeling bij je sporters, en misschien ook bij jezelf. Al die mogelijkheden en volle competitieschema’s kunnen wat overweldigend zijn, veel verplichtingen en taken komen ineens weer op ons af. En dan is er nog “FOMU”, fear of meeting up. We zijn niet meer gewend aan veel mensen om ons heen, en hebben het afstand houden geïnternaliseerd. Hoe ondersteun je sporters in het omgaan met die onrust?

Tip 1: Geef je sporters autonomie. Autonomie is een basisbehoefte die zorgt voor intrinsieke motivatie en persoonlijke groei. En dát zorgt weer voor optimale prestaties. Sporters die de vrijheid krijgen om mee te denken in de opbouw van hun trainingen en zelf beslissingen mogen nemen, voelen zich beter én presteren beter.

Help je sporters na de zomerstop in het stap voor stap opbouwen van de sportactiviteiten. Geef hen de ruimte om te beginnen met de dingen die ze het liefst doen en die veilig voelen. Laat iedereen op hun eigen manier wennen aan de spanning en prikkels: start iemand liever met één training op locatie en verder thuis? Bedenk samen hoe jullie dit kunnen vormgeven. Die vrijheid zal de sporters juist motiveren om trouw en regelmatig te trainen.

Uitdaging 2: Communicatie

In een team heb je te maken met verschillende meningen. Ook over corona. Die meningen kunnen soms botsen. De ene sporter is bang voor besmetting, de ander maakt zich totaal niet druk. Of wat dacht je van de vaccinatiediscussie? De uitdaging: alle meningen de ruimte geven (autonomie dus), zonder dat het teamgevoel in gevaar komt. Hoe draag je als coach bij aan constructieve communicatie?

Tip 2: Zorg voor verbinding. Weer zo’n basisbehoefte: verbinding, ergens bij horen. Een team functioneert en presteert het best als iedereen zich betrokken voelt. Daarvoor is het nodig dat ieder individu ruimte krijgt om gevoelens, gedachten en ideeën te delen. Open het gesprek. Laat zien dat er over dit onderwerp gepraat mág worden, dat het normaal is dat de terugkeer naar sporten zonder beperkingen voor iedereen op z’n eigen manier spannend is. Gebruik die overeenkomst in het gesprek.

De één houdt liever nog wat afstand voor een familielid met een kwetsbare gezondheid, de ander is onzeker over haar prestaties omdat het haar niet goed is gelukt om tijdens de lockdowns te trainen, weer een iemand anders is bang voor de reacties omdat hij zich niet laat vaccineren. Door open over al die spanningen te praten, begrijpen de sporters elkaar beter. Spreek af dat je elkaar niet gaat overtuigen – iedereen mag immers een eigen mening hebben. Focus op het gemeenschappelijke doel: weer met elkaar gaan sporten, plezier maken en presteren.

Uitdaging 3: Onzekerheid

De besmettingen lopen nu toch weer op, er wordt gesproken over de zoveelste golf en maatregelen zijn aangescherpt. Dat brengt onzekerheden. Zo heb ik zelf in oktober een zwemtoernooi in Italië, maar gaat dat wel door? En moeten we straks toch weer trainen met beperkingen? Al die vragen kunnen ertoe leiden dat sporters hun drive verliezen (“Waar doe ik het eigenlijk voor, als alles straks toch weer niet doorgaat?”). Aan jou de taak om ze gemotiveerd te houden ondanks die onzekerheid.

Tip 3: Creëer haalbare doelen. Uitdagingen en doelen om naartoe te werken motiveren elke sporter. Voorwaarde: dat ze haalbaar en realistisch zijn. Bedenk een leuk plan B voor als dat toernooi toch niet door kan gaan, of geef je sporters een team challenge mee als er weer thuis getraind moet worden. Iets als: met elkaar X kilometer lopen binnen een maand of bijvoorbeeld een plank challenge. Zo houd je het plezier en de motivatie erin.

Ook mijn cliënt, de roeister van die 5000 km, bedacht met haar coach een nieuwe uitdaging die sowieso door kan gaan: “Het wordt een fysieke uitdaging en wat dichter bij huis: een rondje Zeeland, ik alleen in mijn roeiboot.”

Tot slot: Opladen met mentale training

Verandering, een nieuwe fase, het zorgt altijd voor spanningen en uitdagingen. Voor de één meer dan voor de ander. Als coach kun jij je sporters dus helpen, hier nogmaals de 3 tips:

1. Geef je sporters autonomie, vrijheid om zelf mee te denken in het trainingsschema
2. Zorg voor verbinding met een open gesprek en een focus op het gemeenschappelijke
3. Creëer haalbare doelen en leuke uitdagingen die doorgaan bij coronamaatregelen

Het is logisch als er sporters zijn die wel iets meer ondersteuning kunnen gebruiken bij het omgaan met veranderingen en het opladen van hun batterijen voor komend seizoen. Of misschien kun jijzelf als coach wel een boost gebruiken. Mentale training maakt het verschil!