Dagblad Trouw kopte enkele dagen voor de start van de Olympische Winterspelen: “De Nederlandse shorttrackers zijn één grote familie.” Voor de trouwe volger van de sport geen nieuws, in de afgelopen jaren werd de groep al vaker geroemd vanwege het hechte collectief. Ook de Nederlandse schaatsers vormen een eenheid, ook al bestaat deze groep uit verschillende commerciële ploegen. De ‘gouden tip’ van Ireen Wüst aan Kjeld Nuis (goud op de 1500 meter) was een mooi voorbeeld van die eenheid, evenals de aanmoediging van (toch echt een concurrent) Thomas Krol vlak voordat Nuis van start zou gaan op zijn gouden race.
Hoewel het logisch is dat individuele sporters een ploeg te vormen – denk aan het delen van faciliteiten en begeleiding, je aan elkaar kunnen optrekken en elkaar beter maken – is het ergens ook bijzonder. Met name schaatsen is in essentie een individuele sport. Uiteindelijk ben je elkaars concurrent. Om Nederlands of Europees kampioen te worden moet je met elkaar de strijd aangaan. De Olympische Spelen bereik je alleen door elkaar op het Olympisch Kwalificatietoernooi in rechtstreekse duels te verslaan. Want hoe beter je individuele prestatie tijdens het OKT, hoe groter de kans dat je Nederland mag vertegenwoordigen op de Spelen. En eenmaal op de OS wil je zelf de allerbeste prestatie neerzetten.
En toch; als je de loopbaan van een schaatser of shorttracker overziet, beslaan deze toernooien relatief kortdurende periodes. Het grootste deel van de tijd zijn de sporters bezig met trainen, trainen, trainen. En dat gaat toch het beste in een team. Want hoe hechter de groep waarin je dag in dag uit traint, hoe gemakkelijker wordt het dit met plezier te doen en om daadwerkelijk elke dag beter te worden. Trainen is niet altijd leuk. Sporters hebben het sociale nodig om het leuk te houden en het vol te houden.
Hecht betekent dat teamleden een sterke band met elkaar hebben, die bestand is tegen invloeden van buitenaf. Hoe bereik je nu dat je groep sporters een hechte club vormen, terwijl ze uiteindelijk ook elkaars concurrent zijn? Onderzoek laat zien dat hechte teams worden gekenmerkt door psychologische veiligheid, acceptatie en waardering.
Psychologische veiligheid betekent dat teamleden de veiligheid voelen om helemaal zichzelf te zijn, risico’s te nemen en bijbehorende fouten te kunnen maken. In plaats van op hun hoede, kunnen ze ontspannen en al hun aandacht richten op hun ontwikkeling. Uit sportonderzoek blijkt dat de psychologische veiligheid in sportteams van invloed is op plezier, veerkracht, samenwerking, ontwikkeling en prestaties.
Acceptatie betekent dat de sporters in het team elkaars sterke en minder sterke kanten, waarden en meningen aanvaarden. Ze zijn het misschien niet altijd met elkaar eens, maar ze laten elkaar in hun waarde en doen geen moeite elkaars persoonlijkheden te veranderen. Ze gaan uit van elkaars goede intenties en vertrouwen erop dat iedereen op zijn eigen manier aan het gezamenlijke doel bijdraagt. Teamcohesie en prestaties nemen toe, naarmate teamleden elkaar meer accepteren.
Het derde kenmerk van hechte teams is waardering. Waardering kent verschillende vormen, zoals het geven van complimenten, het erkennen van iemands bijdrage, luisteren, bemoedigen en het geven van advies. Uit onderzoek blijkt dat wanneer sporters actief meer hun waardering aan elkaar tonen, dit de samenwerking en communicatie bevordert. De band tussen de sporters verstevigt zich, stress neemt af en prestaties verbeteren.
Zo bekeken is het niet meer dan logisch dat de schaatsers en shorttrackers actief investeren in het versterken van het familiegevoel. Het is belangrijk te realiseren dat het ontwikkelen van positieve relaties tussen sporters tijd kost. En in tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt: ze ontstaan meestal niet vanzelf. Een team bestaat nu eenmaal altijd uit een diverse groep individuen, ieder met zijn of haar eigen persoonlijkheid, ervaringen en achtergrond. Het is dan ook belangrijk om hier als trainer-coach actief tijd en aandacht in te investeren, het liefst meteen nadat de groep wordt gevormd, en zo lang als de groep bestaat. Want interne en externe factoren zullen er voortdurend voor zorgen dat de positieve relaties onder druk komen te staan. Wie hier nu mee begint, heeft over een aantal maanden misschien wel net zo’n hechte groep als de schaats- en shorttrack coaches.
Marjolein Torenbeek is Sportpsycholoog VSPN®, gespecialiseerd in het verbeteren van de samenwerking in sportteams. Ze schreef het boek SYNERGIE dat begin maart wordt uitgegeven door Arko Sports Media. Het boek laat zien op welke twaalf aspecten succesvolle teams (van roeien tot voetbal) zich onderscheiden van minder succesvolle teams. Psychologische veiligheid, acceptatie en waardering zijn drie van de twaalf aspecten.
Het boek biedt voor ieder aspect tips en werkvormen die je als trainer-coach gedurende het seizoen kunt inzetten op een fijne en effectieve dynamiek in je team te realiseren. De tips en werkvormen zijn gemakkelijk te integreren in en rondom je trainingen, wedstrijdbesprekingen en wedstrijden.