Ik wilde het Georgische rodelen niet laten uitsterven na Nodar, ik wil het voortzetten

De Georgische familie Kumaritashvili heeft diepe wortels in het rodelen. Saba’s overgrootvader bouwde de eerste Georgische rodelbaan en was daar hoofdcoach. Saba’s vader is jarenlang voorzitter van de Georgische rodelfederatie geweest, een positie die nu door zijn neef wordt vervuld.

Maar in 2010 sloeg het noodlot toe. Saba’s neef Nodar Kumaritashvili zou de eerste Georgische Olympier worden op de rodelbaan, maar op een training vlak voor de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Vancouver ging het helemaal mis. Zijn slee raakte uit balans en hij klapte met een enorme vaart tegen een betonnen paal. Hij was op slag dood.

Een dag later woonde het Georgische team met rouwbanden om hun armen de openingsceremonie bij. Ze hoorden daar de volgende woorden: “Mogen jullie zijn olympische droom op jullie schouders dragen en meedoen met hem in je hart”. Deze woorden lijkt de toen negenjarige Saba ter harte genomen te hebben.

Het was niet gek geweest als de Kumaritashvili-familie nooit meer een slee had willen zien. Maar nu, twaalf jaar later, staat de 21-jarige Saba als eerste Georgische rodel-olympiër aan de start, een historisch moment. Hij zegt: “Ik denk aan Nodar, ik denk steeds aan hem. Iedereen in mijn familie rodelt. Ik wilde het Georgische rodelen niet laten uitsterven na Nodar, ik wil het voortzetten.”

Saba zal met een andere mindset zijn rodelwedstrijd in zijn gegaan dan de meeste andere rodelaars die aan de start stonden. Voor Saba en zijn familie zal het meedoen daadwerkelijk belangrijker zijn geweest dan winnen en door zijn veilige deelname heeft hij een persoonlijk en familiair trauma afgesloten.

Na drie runs eindigt Saba als 31e, maar zijn deelname gaat om zoveel meer dan een notering. “Ik ben heel blij", zei hij. “Ik heb gedaan wat ik nodig had. Ik was emotioneel, ik was zo nerveus, maar ik ben heel trots op mezelf.”